Czy wiesz, że kredytu może udzielić tylko instytucja bankowa i wykonuje to zazwyczaj nie tylko na wcześniej uzgodniony cel, na jaki przeznaczone będą pieniądze, ale również pobrać za tę usługę odsetki oraz prowizje? Poza tym pod rygorem nieważności umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie.
Te kwestie określa tzw. prawo bankowe.
W odróżnieniu od kredytu, pożyczka może być udzielona przez dowolną osobę oraz w niemal dowolnej formie, np. na bazie umowy ustnej. Biorący pożyczkę człowiek jest zobowiązany do zwrócenia takiej samej kwoty pieniędzy albo rzeczy takiego samego typu. Sprawy związane z udzielaniem pożyczki określa kodeks cywilny. Wbrew powszechnej opinii nie jest to to samo co kredyt. Kolejną różnicę stanowi przedmiot umowy: w wypadku kredytu mogłaby być nim wyłącznie określona suma pieniędzy, natomiast przedmiotem pożyczki mogłyby być zarówno pieniądze oraz uzgodnione w odniesieniu do gatunku przedmioty. Są nimi te, jakie można policzyć, zważyć czy też zmierzyć. Pozostałymi słowy mógłby to być przykładowo węgiel lub ropa naftowa.
Analogiczne z pozoru niewielkie różnice stanowi kwestia odpłatności umów. Ta dotycząca kredytu jest w każdym wypadku umową odpłatną (za jej udzielenie instytucja bankowa bierze zapłatę na ogół w postaci odsetek), z kolei bardziej znaczącą dowolność przedstawia umowa dotycząca takiego świadczenia jakim jest pożyczka.
Taka umowa może zostać zawarta zarówno odpłatnie (np. procent od pożyczki) oraz nieodpłatnie (ta postać jest przeważnie używana przez znane sobie osoby). Kolejną różnicą jest celowość – kredyt jest udzielany na zawarty w tyczącej się go umowie cel (np. kupno mieszkania czy też pojazdu).
